Twee artikelen trokken mijn aandacht vandaag

Ik werd vanmorgen getipt door een vriendin naar een artikel wat gaat over een onderzoek dat ‘Wij Nederlanders’ de afgelopen jaren gezonder zijn gaan eten. Een positieve verandering met een hoopgevende uitslag. Wat blijkt: uit een peiling tussen 2007 en 2010 bleken wij 128 gram groente per dag te eten. In het jaar 2021 is dat gestegen naar 163 gram. Een verbetering van 35 gram groente per dag. Het advies van de gezondheidsraad is 200 gram groente per dag. Dus we zijn er bijna zou je denken.

Wat fruit betreft zijn de volgende gegevens gevonden. De inname van fruit is gestegen van 103 naar 129 gram per dag. Ook dit is een mooie verbetering, maar we zijn hier nog niet bij de 200 gram per dag.

Toen ik verder scrolde in het artikel, kon ik klikken op het volgende artikel waarin staat dat ‘Één op de zes mensen die gezonder willen eten, kan dat niet betalen’. We weten allemaal dat fastfood goedkoper is, maar weet men ook dat 80% van het voedsel wat in de supermarkt ligt, niet op de Schijf van Vijf staat?! Dus maar 20% van het voedsel wel! Ook het voedsel wat in de aanbieding komt hoort bij die ‘ongezonde’ 80%. Hebben we die supermarkten dan nog wel nodig? Wat is er aan de hand met de gewone groenteboer, bakker en slager? Zou het winkelen in deze winkels de impulsaankopen ook niet drastisch verminderen? Zou het werken, dat wanneer we in die specifieke winkels onze boodschappen gaan doen, onze BMI verlaagd en de kwaliteit van leven omhoog gaat. En zou het dan ook zo werken, dat we uiteindelijk financieel erop vooruit zouden gaan? Persoonlijk, maar ook maatschappelijk? Zouden er dan ook meer mensen uiteindelijk gezondere keuzes kunnen maken?

Is het niet te laat wanneer je gezondheidskeuzes moet maken op het moment dat je al ziek bent? Waarom wachten tot het al te laat is?

‘Gezondheid is alleen iets wat jij voor jezelf kunt doen’

Niemand anders kan jouw workout doen
Niemand anders kan gezond eten voor jou

JIJ moet er iedere dag aan werken

Daarom is een gezond lijf het ultieme teken van zelf respect’

Voor een ander kan je niet denken of doen, maar ik hoop jou aan het denken of doen te hebben gezet 😉